Het Katwijkse gezin van Jan en Debby Minnee is altijd druk. De grote familieplanner staat normaal gesproken vol met activiteiten en vandaag stond de verjaardag van dochters Bente en Britt op de planning. Sinds het coronavirus gaat alles anders. ‘Ineens is alles wat zo normaal lijkt bijzonder geworden en juist alles wat je normaal voor lief neemt wordt nu gemist.’
In deze serie kijken we hoe Katwijkers de coronacrisis doorstaan. Deze week de familie Minnee. Met vader Jan, moeder Debby, dochters Sanne, Bente, Britt en zoon Wessel. Moeder Debby vertelt hoe het gezinsleven er nu uit ziet en wat voor gevolgen het coronavirus voor hen heeft.
Hoe zag het gezinsleven eruit voordat de coronacrisis uitbrak?
Een druk gezin, een eigen bedrijf waar Jan en ik samen werken, 4 studerende/schoolgaande kinderen waarvan Sanne en Bente ook nog stage lopen in het bijzonder onderwijs/kinderopvang. Daarnaast werken Bente en Britt in de horeca en voetballen ze allebei. Sanne roeit bij de studentenroeivereniging Asopos en Wessel speelt saxofoon bij UNI. Sanne werkt bij de slager en draait clubs bij de Open Hof kerk, ik ben bestuurslid bij UNI en steunfractielid van een politieke partij in de gemeente Katwijk. De meiden draaien mee in het oppasrooster van de kerk en samen met Bente draai ik zo af en toe een bardienst bij Rijnsburgse Boys. Daarnaast hebben ze natuurlijk nog alle afspraakjes met vrienden en vriendinnen. als ik het zo op een rijtje zet, snap ik ook meteen waarom wij een grote familieplanner gebruiken om een soort van duidelijkheid in onze aanwezigheid te krijgen.
Hoe ziet een dag in het gezinsleven er nu uit?
Al vrij snel hebben wij de gegeven adviezen ter harte genomen. Kinderen blijven thuis en wandelen soms even een rondje met of zonder de hond. Liefst alleen omdat je dan flexibeler bent om op de medeweggebruiker te reageren. Geen vrienden over de vloer, geen werk, op Jan en Sanne na dan. Geen sport, zo af en toe een rondje hardlopen kan nog net, geen hobby’s en vrijwilligerswerk gebeurt digitaal van huis uit. We hebben gelukkig de beschikking over een fijne tuin waar we af en toe in het zonnetje kruipen. Overdag werken ze aan school en studie en daarnaast zijn ook wij aan de legpuzzels begonnen. We proberen het ritme er goed in te houden. Mede dankzij de schoolroosters die lekker op tijd starten, is dat goed te doen. Ook gewoon op tijd naar bed om te voorkomen dat er straks weer heel erg teruggeschakeld moet worden als dit voorbij is. Een beetje terug naar Rust, Ritme en Regelmaat dus.
Soms denk ik weleens dat het onderling beter gaat dan “normaal”
Hoe vinden jullie dat?
Het ene moment kun je er goed mee omgaan en soms zou je wel even willen stampvoeten. Het vergt wat extra incasseringsvermogen van ons allemaal, maar eerlijk is eerlijk; we hebben ons draai aardig weten te vinden. Soms denk ik weleens dat het onderling beter gaat dan “normaal”.
Houden jullie je aan de voorschriften die er nu zijn?
Zoals gezegd hebben wij al vrij snel de richtlijnen aangehouden. Ze zijn er niet voor niets! Natuurlijk snappen we dat vrienden en vriendinnen gezelschap willen opzoeken, maar er is zoveel online mogelijk. Blijf alsjeblieft toch zoveel mogelijk thuis. Vorige week hadden wij een uitvaart en zoiets is nu zo onpersoonlijk en gaat zo ontzettend tegen je gevoel in, maar je wil niet dat iemand ziek wordt, omdat jij zo nodig eigenwijs moest zijn. Wij zouden ook niets liever doen dan onze (schoon)ouders bezoeken, maar het verstand is nu even belangrijker dan het gevoel. Gelukkig hebben de kinderen diezelfde mening.
Het is nu niet de tijd om de mensen vast te pinnen op eerder gedane toezeggingen
Wat voor zorgen spelen er bij jullie?
Wij maken ons natuurlijk ook zorgen om onze naasten. Ouders, maar ook wat oudere ooms en tantes. Maar ook zakelijk hebben wij onze zorgen. Een eigen bedrijf hebben vergt nu extra flexibiliteit en extra zorgen voor het personeel. We doen ons best om het voor iedereen werkbaar te maken en hebben onze klanten ook allemaal een brief gestuurd waarin we aangeven dat ze ons mogen bellen wanneer er zorgen zijn over een uitgezette werkopdracht. Het is nu niet de tijd om de mensen vast te pinnen op eerder gedane toezeggingen. Het is tijd om samen tot een oplossing te komen. Wij ontvangen mooie reacties op deze brief en hebben tot nu toe 2 orders naar de toekomst doorgeschoven.
Wat missen jullie?
Het zorgeloos de deur uitlopen. Gewoon lekker (al dan niet mopperend) op je fiets naar school, werken met de collega’s op het strand en vergaderingen met medebestuursleden. Naar de voetbaltrainingen of wedstrijden gaan, roeien op Asopos, sporten in de sportschool of de orkestrepetities op donderdagavond bij UNI. Het lesgeven voor een klas vol met kinderen en de kindjes op de opvang. Ineens is alles wat zo normaal lijkt bijzonder geworden en juist alles wat je normaal voor lief neemt wordt nu gemist.
Vandaag hebben jullie een verjaardag gevierd. Hoe hadden jullie die normaal gesproken gevierd?
Een verjaardag vieren wij met familie en vrienden en de meiden zouden, apart daarvan nog samen een groot feest gegeven hebben. Bente en Britt zijn 1 april jarig en Sanne wordt 16 april 20 jaar. We hadden voor dit jaar de planning tot 1 groot feest in een zaaltje met DJ en heel veel vrienden.. Dat feestje staat nog steeds in de planning maar wanneer dat gaat gebeuren? Voor de familie hebben we nu het plan gevat om van de zomer een grote verjaardag-BBQ te gaan vieren. Als de tijd er straks weer is dat we het mogen vieren moeten we dat dan ook maar dubbel en dwars gaan doen!
Hoe hebben jullie die verjaardag nu gevierd?
Natuurlijk hebben we de slingers opgehangen. Het was eigenlijk ook echt een heel bijzondere dag. Om 08.15 uur was er een serenade aan de voordeur van “tante” Janneke, zij kwam een overlevingspakket brengen met chocola, chips en wijn, want ja, dat mag nu! Om 10.00 uur kwamen ome Dirk en tante Leonie met Daan, Luuk en Noortje een serenade brengen aan het hek. Stoelen om op te staan, ballonnen en mooie tekeningen met een kaartje. Echt heel lief gedaan. Dankzij een stiekem oproepje op Twitter lagen er behoorlijk wat kaartjes in de brievenbus en de digitale berichtjes waren niet meer te tellen. Met zijn zessen hebben we nog genoten van een heerlijk taartje welke we speciaal hebben laten maken! Aangezien ze ook allebei hun rijbewijs al gehaald hebben, mochten ze nu dus heerlijk gaan rijden zonder de coaches ernaast. Samen zijn ze dus een rondje door de streek gaan toeren.
Ik ben trots op de manier waarop wij dit met zijn zessen doen
Hoe zien jullie de komende tijd voor jullie?
Inmiddels is al duidelijk dat alle maatregelen nog wel even aanhouden dus ook wij zullen op dezelfde voet verder gaan en we vermoeden dat dit ook na 28 april nog wel het geval zal blijven. Natuurlijk zijn ook wij benieuwd hoe het zit met geplande zomerkampen, de zwarte cross en een reisje met vriendinnen. Zelf zullen wij niet op vakantie gaan maar de kinderen hebben alle 4 iets in de planning. Ik hoop voor ze dat dit ook daadwerkelijk door kan gaan maar we wachten het af. Hoe je het ook went of keert; gezondheid is nu het allerbelangrijkste.
Hebben jullie nog tips voor gezinnen om deze crisis en maanden door te komen?Blijf praten! Als ouders zijn we extra alert op kleine irritaties en proberen die dan ook eigenlijk direct bespreekbaar te maken. Ook wij uiten onze irritaties, maar ook onze emoties. We moeten dit met zijn zessen doen en proberen, door allemaal open en eerlijk te zijn, ook sympathie op te brengen voor elkaars gevoel. Verder hebben we ook echt lol met elkaar en humor is belangrijk in een tijd als deze. Soms kijken we samen een film en op andere momenten pakken we een spel of puzzel uit de kast. Het motto is: Als we het samen doen dan komen we er wel. Klinkt misschien een beetje zweverig, maar dat is het allerminst. Ik ben trots op de manier waarop wij dit met zijn zessen doen.
