Voor de wijkbeheerders- en medewerkers is het begin van het nieuwe jaar altijd even slikken. Op 2 januari gaan ze hun wijk in om de vuurwerkschade op te nemen. ‘De jongens zijn trots op hun wijk. De schade zien en opnemen doet best zeer.’
Wijkbeheerder Dirk van Belen heeft goede hoop. Stiekem heeft hij op 1 januari al vroeg een rondje gemaakt om te zien hoeveel schade hij tegen zou komen. Het lijkt op het eerste gezicht mee te vallen. ‘Mijn gevoel zegt dat we dit jaar minder schade hebben’, zegt Van Belen voorzichtig voordat we de wijk in gaan om alle schade in de gemeente op te nemen. ‘Maar iedere opgeblazen prullenbak is er één teveel.’
Vorig jaar werd er in Katwijk 26.000 euro aan schade geïncasseerd. Dat bedrag zegt niet alles. De wijkbeheerder is een cijferfreak en heeft het liever over aantallen, zo gespecificeerd mogelijk om een zo goed mogelijk beeld te krijgen. Een speeltuin toegetakeld door vuurwerk levert veel meer schade op dan een opgeblazen afvalbak. Het schadebedrag onder aan de streep kan daardoor heel hoog zijn terwijl het aantal schades minder is dan de jaren daarvoor.
‘In Katwijk willen we hoge kwaliteit’
Van Belen vindt het ook jammer dat gemeenten niet op dezelfde manier schade opnemen. ‘Wij kijken heel gedetailleerd. In Katwijk hebben we altijd gezegd dat we hoge kwaliteit willen in de openbare ruimte. Zit er een puist op een verkeersbord, dan laten we het vervangen.’ Katwijk rekent in het schadebedrag ook de arbeidskosten mee van het vervangen. Dat doet ook niet iedere gemeente. ‘Dat zorgt voor een scheef beeld, waardoor het bij ons vaak lijkt of de schade veel meer is dan in naburige gemeenten.’
Vanaf november is de gemeente al bezig met het voorkomen van vuurwerkschade. Er wordt met bedrijven afgesproken dat ze geen ‘grijpgrage spullen’ achterlaten. Met vastgoedeigenaren worden afspraken gemaakt over leegstaande panden. Pallets worden opgeruimd en kerstbomen die al pardoes op straat zijn gegooid worden snel weggehaald. Alles wat in de openbare ruimte in brand gestoken kan worden, wordt meegenomen. Tijdens oudejaarsnacht staan er twee medewerkers paraat om de politie en brandweer te hulp te schieten wanneer een rotonde of weg geblokkeerd wordt door vuurstapels.
‘Dit valt toch tegen’
Ook worden de cijfers van vorig jaar erbij gepakt. Welke locaties moeten in de gaten worden gehouden? Maar bij de ronde door de wijk blijkt dat zelfs als je de hotspots weet, dit geen garantie geeft. Van Belen: ‘Dan zou je bij eerder verkeersbord een politieagent moeten neerzetten’.
Dit jaar blijkt Rijnsoever een klapper. Op de Zuiderkruis is al veel schade gespot, maar voordat we daar zijn, ziet Van Belen al een verkeersbord op Melkweg, die van zijn troon is gevallen. Hij gooit hem gelijk achter in de wagen. ‘Voor je het weet, wordt die in de sloot gegooid.’
De wijkbeheerder wijst op stickers die op de lantaarnpalen zijn geplakt. Plaatjes van een jarige job. ‘Ook dat is schade.’
Het straatbordje van de Zuiderkruis is in elkaar gefrommeld. Scherpe punten steken alle kanten op. Een bord van een invalide parkeerplek is omver geblazen. Bij het speeltuintje ligt nog veel vuurwerkafval, maar Van Belen is blij dat er geen speeltoestellen zijn beschadigd. Hij stapt weer in de auto en wijst naar de vele vuurtonnen die we tegenkomen. ‘De mensen verwachten dat we dit ook allemaal maar meenemen. We verwachten ook een beetje sportiviteit van de mensen. Je hebt het zelf in huis gehaald, dan kun je het ook zelf opruimen.’
Parkjes zijn altijd gewilde plek bij vandalen. Toch heeft de wijkbeheerder goede hoop. Hij was nog niet schade veel tegengekomen. Het wordt gelijk afgestraft. De eerste prullenbak die we zien is opgeblazen. Daarna volgen er meer. Het lijkt er op dat er één groep of één persoon een spoor van vernieling in Rijnsoever heeft achtergelaten.
Van Belen baalt. ‘Dat is schrikken. Dit valt toch tegen.’
In de tussentijd verschijnen er berichtjes van collega’s. ’t Duyfrak in Valkenburg is oud en nieuw zonder schade doorgekomen. De afvalbakken langs het kanaal in Rijnsburg, die vaak slachtoffer zijn, hebben geen beschadigingen. De speeltuin aan de E.A. Borgerstraat werd voorgaande jaren toegetakeld, maar daar wordt nu alleen veel vuil aangetroffen. Het zorgt weer voor wat vreugde.
De emoties tijdens het opnemen van de schade vliegen alle kanten op. Teleurstelling is er bij ieder gevonden barst en achtergebleven vuil. Mensen die hun eigen straten schoonvegen en speeltuinen die nog heel zijn zorgen voor blijheid. Opluchting, boosheid, maar vooral verbazing. ‘Waarom doen mensen dit toch?’
Tijdens de koffie bespreken de collega’s de tot dusver gevonden schade. Ze spreken hun ergernissen uit over de hoeveel tonnen, kerstbomen en afval die mensen hebben achtergelaten. Sommigen zijn positief, omdat ‘de glijbaan’ het dit jaar heeft overleefd.
Maar niemand durft nog een eindoordeel te vellen.
De stand tot nu toe:
25 afvalbakken opgeblazen
32 verkeersborden
6 dispensers hondenpoepzakjes
3 straatnaamborden
2 schade asfalt
1 abri ruit
Volgt nog de schade aan speelplaatsen en schade aan inzamelcontainers. De gemeente maakt volgende week het schadebedrag bekend.
