Foto: Parc Catwijck
Hebben jullie dit bericht ook gelezen? Typisch zo’n bericht die meer vragen dan antwoorden oplevert. En waarvan je aderen op je hoofd gaan opkloppen alsof ze ieder moment uit elkaar kunnen klappen. Mevrouw Niemandsverdriet aanschouwde het tafereel en mijn reactie toen ik het artikel las en antwoordde als in een pavlovreactie dat ik mij niet zoveel moest gedragen als een boze witte man.
Jammer eigenlijk dat je bij het minste of geringste aan maatschappijkritiek direct in een PVV/rechtse tokkiehoek gedreven wordt. Of je nu blank, bruin, christelijk, islamitisch, homo- of heteroseksueel bent maakt ondertekende niets uit, ik vind u allen even walgelijk. Behalve de social justice warriors. De zeurderige drammers die Campri in een krampi laten schieten vind ik de walgelijkste van allemaal. Zonder enige zelfreflectie en zonder hinder van enige kennis van zaken herhalen ze de emancipatiezetten van de jaren ’80 van de vorige eeuw. Hilarisch dat een terugkerend thema in deze onderwerpen vaak de herstelgelden genoemd worden. Waar Martin Luther King nog echt de strijd voor gelijke rechten en emancipatie voerde ligt nu zijn kleindochter als een goedkope hoer haar laatste principes te verkopen voor een beetje geld.
Overigens is het niet eens bekend of Campri de naam veranderd heeft door klachten van een handjevol antifa gekkies of dat ze zelfcensuur hebben toegepast uit de angst dat deze reacties nog zullen volgen. Ik hoop stiekem dat het gewoon een publiciteitsstunt is omdat de verkoop van de prachtige meesterhuizen herenhuizen gewoon erg tegenvalt. Want als we ons morele kompas moeten laten leunen op wat snelle jongens van een vastgoedbedrijf dan kunnen we net zo goed waarheidsbevindingen door advocaten en integriteitscommissies door graaiende bankiers laten doen.
En nu ga ik wat standbeelden van Michiel de Ruijter omver trekken.
Hoogachtend,
Jochem Niemandsverdriet
